Op zondag zou ik eigenlijk mee terug rijden met Ewout en April en zou Hans me ophalen bij de splitsing richting Seward. Alleen wilden zij graag nog een nachtje in Homer blijven, er zou een mooi event op het strand zijn. Omdat ik erg graag wilde surfen en niet wilde dat zij zich schuldig zouden voelen, bedacht ik te gaan liften richting Seward. Jaja, alleen gaan liften als vrouw, ik zou het mijn hypothetische toekomstige kinderen niet aanraden. Maar ja, als je wil surfen, dan wil je surfen. Ik had al gelijk een lift kunnen hebben van een man van het hotel, maar dan zou ik niks van Homer zien, dus die sloeg ik af. We zijn eerst nog wel gezellig met zijn vieren gaan ontbijten en vervolgens over de Spit gereden. Een stukje land, het water in. Daarna was het rond middaguur en bedacht ik dat het wel tijd was om een lift proberen te zoeken. Naar Anchorage is het zo'n zes uur rijden, dus als mensen voor maandagochtend terug in de stad moeten zijn, moeten ze nu wel gaan. Bij een benzinepomp sprak ik iedereen aan waarvan ik dacht dat ik ze kon vertrouwen. Van iedereen kreeg ik de reactie dat ze me absoluut zouden meenemen als ze die kant op gingen. Maar niemand ging daadwerkelijk naar het noorden. Één jongen zag er nogal waisted uit en zo verstandig dat ik ben, vroeg ik hem niet waar hij heen ging. Maar uitgerekend hij, vroeg waar ik naar toe ging. 'You look lost'. Hij zei dat een vriend van hem naar Seward ging en ging die vriend gelijk bellen. 'Do you have money?' Gast, ik wil helemaal niks met je te maken hebben, en besloot hem verder te negeren. Uiteindelijk sprak ik een jongen aan wiens vriendin naar Anchorage zou rijden die dag. Hij belde haar om te vragen of het ok was. 'She doesn't look like a serial killer to me..' Zijn vriendin vond het geen enkel probleem, alleen moest ik nog wel even wachten tot ze zou vertrekken. Wat ik niet erg vond, want ik was al lang blij dat ik een lift zou krijgen en ook nog eens van een meisje. In de tijd dat ik moest wachten werd ik ook nog aangesproken door een paar verwaande tienerjongens in de veels te grote bak van hun vader, die ook nog weer ruzie met anderen gingen zoeken. Ok, ik wil weg hier. Gelukkig kwam uiteindelijk mijn lift aan en kon ik op weg naar Seward. Bij de splitsing naar Seward kwam Hans me ophalen, om het laatste stukje te rijden. 'Oh shit, I forgot to pull over' zei Hans ineens. 'Why?' .. Wilde hij me met zijn gun laten schieten.. 'No thanks, I'm fine.' 'Really? Why not? I love to have guns'. Ja, ik ben in 'Murica. Hij vroeg of ik weer in het hostel zou slapen. Hij had 'plenty of room', dus kon bij hem wel couchsurfen. Het bleek om een schoolbus te gaan, omgetoverd tot huis, met een douche en wc aan de buitenzijde, onder een gespannen zeil. Binnen had hij een houten kacheltje geïnstalleerd, wat voor warmte, maar ook voor rook zorgde binnen. Gelukkig ben ik wat gewend. We dronken een biertje en konden een beetje het noorderlicht zien, tussen de bewolking door.

De volgende ochtend moesten we vroeg op, de boot zou om 9 uur al vertrekken en moesten nog koffie en ontbijt scoren en een wetsuit voor mij. Hans had genoeg surfboards waarvan ik er een kon lenen. Er waren alleen mannen wetsuits aan boord, daar er in Seward geen vrouwen zijn die surfen. Ik was nu dan ook de enige vrouw aan boord, tussen 13 surfende Alaskanen. Ze waren nogal enthousiast dat ik helemaal uit Nederland kwam om hier te surfen. Ho ho, guys, nou niet gaan denken dat ik een pro ben, de laatste keer is immers twee jaar geleden. We vaarden zo'n 40 minuten totdat we bij een gletsjer waren, dezelfde die ik had kunnen zien bij de whale watching tour. Tijdens het boottochtje kon ik alleen maar denken I fucking love my life =) Een nacht in een schoolbus geslapen en nu ga ik surfen in Alaska!! Hoe bedenk je het. De boot ging voor anker en wij sprongen met board en al in het water. Met een 6mm pak, schoenen, handschoentjes en een cap, was het goed te doen. Wel bizar, lig je in het water, drijft er af en toe een ijsblok voorbij, afkomstig van de gletsjer. Ik was even vergeten dat je in Alaska haast alleen stenen stranden hebt, ook hier. Normaal zou ik op een eerste dag surfen, whitewater golven proberen, om het gevoel weer een beetje terug te krijgen. Maar hier zou dat betekenen dat je op de rotsen knalt, niet zo fijn voor mij en niet zo fijn voor het geleende board. 'Go catch some waves Mar!' 'Paddle paddle paddle MJ!' Man, man, man, soms zou ik willen dat ik wat meer testosteron en daarmee wat meer spieren had. Als ik een goede golf te pakken had, had ik de kracht niet meer om mezelf op te pushen. Uitendelijk nog wel kunnen staan en één golf tot aan het strand kunnen rijden, dus ja, ik kan zeggen dat ik gesurfd heb ik fucking Alaska, the last frontier! Later kwam de wind aanzetten, die de golven plat waaide. Ik was sowieso te gaar om nog een golf te pakken en was al van plan om terug naar de boot te peddelen, wat ik niet zou redden zonder de hulp van Hans. Ik werd de boot opgehesen om vervolgens languit op de boot te gaan liggen. Ik kon even helemaal niks meer. Ik voelde me zowat high. 'Look at that smile!' Op de boot kwamen de biertjes en een soort wiet pijpjes tevoorschijn. Dat biertje ging er wel in, maar was al high genoeg van mezelf, dus dat laatste sloeg ik over. Hans vond dat ik beter was dan sommige gasten in het water, en zou meer golven gepakt hebben dan sommigen. Ook al stond ik niet altijd, ik had er wel een paar gepakt, dan wel op mn knieën. Volgens mij zei hij dat alleen uit aardigheid. In de middag een tukje gedaan, om weer energie voor die avond te krijgen. Het was onafhankelijkheidsdag van Mexico en een paar Mexicanen gaven een feestje. Geen Mexicaans feest zonder taco's en.., jawel, Tequila. 'Take another shot!' 'I've already done a shot.' 'But this one is different'. Oh well. Laten we even achterwege houden hoeveel soorten ik geproefd heb, het werd in ieder geval een gezellige bende en ik kon mijn Spaans ook nog even oefenen.

Dinsdag zijn we, na een goed ontbijt, gaan SUPpen (stand-up paddlen) over Bear lake. Hans zei dat we misschien nog wel een beer konden zien langs de waterkant. Het heet immers niet voor niets zo. Het was heerlijk kalm en met een 3mm pak was het goed te doen. Erg fijn om lekker buiten te zijn. Zo stil en zo'n frisse lucht. Ik was blij even uit de stad te zijn, dat terwijl ik thuis gewoon in een stad woon.. In de zomer gaan ze met vrienden wel eens wakeboarden op dat meer waar we waren. Ook hebben ze een rope sling gebouwd, wat we nu even gingen uitchecken. Het was helaas te sketchy om er van af te gaan. Ik zal in de zomer hier nog maar eens terug moeten komen. Ook heeft Hans dan waarschijnlijk een stel kites, niet verkeerd dus. Op de terugweg gingen we nog even langs een Yard sale, lekker Amerikaans. We hoorden kinderen ineens iets roepen over een beer en mijn ogen sperden open. 'Yall want to see a bear?' Oh my god!! JA! Ik vertelde dat ik uit Nederland kwam en nog geen beer gezien had. Volgens de kinderen zou er een zwarte beer cub in de boom zitten, achter het huis. We gingen het uit checken. Ik vroeg me af of dit nou het verstandigste was om te doen. Als het een kleintje is, is de moeder waarschijnlijk ook in de buurt. Helaas konden we hem niet zien en hadden de kinderen het waarschijnlijk mis.

Hans moest nog een stuk veranda afmaken bij het huis van z'n baas en ik besloot hem te gaan helpen. Ook zo lullig om in de auto te gaan blijven zitten. Bovendien was mijn Alaskaans avontuur zo bijna compleet; building stuff. Ik vind het echt waanzinnig om te zien wat mensen hier allemaal zelf bouwen. Zo waren we ook nog langs een vriend gereden, die een treehouse aan het bouwen is, helemaal alleen. En niet zomaar een boomhutje, nee met een hele verdieping erin. Hij wil er een Bed&Breakfast van maken voor in de zomer. Zelf woont hij nu in een soort tipi, met in het midden een houtkacheltje. Over zijn terrein gaat een klein beekje, waarvoor hij een dam wil bouwen om op die manier zelf elektriciteit op te kunnen wekken. Op zulke momenten denk ik echt, in wat voor aflevering van Discovery ben ik nu weer beland? Ik begrijp heel goed dat mensen uit Alaska zich niet goed kunnen aanpassen aan een land zoals Nederland. Ik realiseer mij nu ook alle regeltjes die Nederland heeft. Opzich ook wel nodig als je met 16 miljoen mensen samenleeft. In Alaska heeft men nog alle ruimte om boomhutten te bouwen als ze daar zin in hebben.

Vanmorgen heeft Hans me veilig thuis gebracht. Mijn surfavontuurtje zit er op. Normaal zou je niet zo snel terugkomen naar zo'n ver land. Maar nu is dat natuurlijk anders. Ik heb in ieder geval geleerd dat hier genoeg te doen is. In de zomer kan ik komen wakeboarden, kiten en surfen en in de winter kan ik komen snowboarden!
Toen ik vanmorgen wakker werd was het 0 graden en de eerste verse sneeuw is gevallen op de bergtoppen..