Zaterdag ben ik de stad in mijn eentje gaan verkennen. Ik vind het altijd wel lekker om even in mn eentje een stad te gaan verkennen. Niemand die zich aan mijn besluiteloosheid kan storen, dus maakt het niemand wat uit dat ik zigzaggend door de stad loop. Het was heerlijk weer, een t-shirtje was prima geweest! Maar natuurlijk, ik was de toerist, gekleed in winterjas, die ik nu heel de dag in mn hand kon houden. Langs Cook Inslet gelopen, waar Ewout vaak Beluga whales ziet. Nu hoorde ik van April dat zij ze nog nooit heeft gezien, dus ik denk dat Ewout gewoon steeds geluk heeft, want ik zag ze ook niet.

Dit weekend was het laatste weekend van een markt, waar je allerlei Alaskaanse dingetjes kon kopen. Sieraden, Bont, lekkere hapjes etc. Mezelf een mooie ring met edelsteen cadeau gedaan. Daarna naar 'Ship Creek' gelopen, waar je zalm kan zien. Daar sprak een man me aan, en vertelde me wat voor soort zalm het was. Ik merk dat ik moet wennen dat veel mensen je random op straat aanspreken. Ik denk dan, ok, wat is dit voor afleidingsmanoeuvre en heb ik straks al mijn geld nog? Het hielp ook niet echt dat deze man een halve literblik in zijn handen had. Ik heb een beetje moeite soms om homeless people en sommige reguliere Alaskanen uit elkaar te houden. Met hun bebaarde gezichten en stoffige jeans. Echt niet lullig bedoeld! De zalmmeneer kwam ook nog eens met de tip dat je 200 yards stroomopwaarts een grote kans had om bevers te zien. Yeah right, zodat je vrienden me kunnen opwachten dacht ik? Uiteindelijk bleek het toch een aardige man zonder slechte bijbedoelingen en ben ik zelfs op zoek gegaan naar die bevers, zonder succes. Na het zalm kijken en de hele stad doorgelopen te hebben had ik nogal trek gekregen, juist ja, in zalm. Iets verderop in het zonnetje een zalmburger met Alskan beer besteld. Daarna had ik nog wel zin in nog een biertje in een andere bar, het was tenslotte zaterdagavond. Ik dacht dat ik nogal vroeg zou zijn, 20:30u, maar het was al druk in de bar en nog net een barkruk vrij. He was een gezellige sfeer, met live muziek en een mix van toeristen en mensen uit Alaska. Ik raakte aan de praat met de man links van mij. Hij kwam van Missouri, een 'fly-over state'. We hadden het over Alaska en ik zei dat het nogal gericht was op rijke mensen. You wanna see some bears? Sure, hop on a plane and pay $400,- not a problem. You wanna catch some fish? Sure, pay a ridiculous amount of money and we'll bring you with a helicopter. Waarna ik er achterkwam dat hij zelf 'one of the rich people' was, een neurochirurg (jaja, goed voor mijn carrière ;)). En ook nog eens op een van zojuist omschreven trips ging. Oh. Ha-ha. We hadden leuke gesprekken over de verschillen tussen de V.S. en Nederland en leerde hem wat Nederlandse woordjes. Ik vertelde dat ik moet wennen aan het feit dat mensen je random aanspreken op straat en of dat ook normaal was waar hij vandaan komt. Ik zei dat de 'rape rate' in Alaska veel hoger is, dus dat het ook wel terecht is dat ik op mijn hoede ben. Vervolgens raakte ik kort aan de praat met een kerel rechts van mij, toen de neurochirurg even naar de wc was. Hij kwam van Californië en nu hier voor een maandje aan het werk. We besloten al snel om de volgende dag de flattop mountain te gaan hiken en we wisselden nummers uit. Inmiddels was de neurochirurg terug en hij vond het nogal grappig dat ik mijn nr gaf aan iemand met wie ik letterlijk 3 zinnen had gesproken, dat terwijl ik net over de rape rate had verteld. En zei: "why don't you have lunch with me instead?" Dus ook wij wisselden nummers uit. We bestelden nog een biertje, nadat hij me had verzekerd om niet terug met de bus te gaan, wat hij nogal een idioot idee vond. Uiteindelijk vond ik het wel welletjes en wilde ik betalen. Bleek dat hij alles had betaald. Hij regelde een taxi voor me, en ook dat betaalde hij. Misschien had ik het iets te hard gezegd hoe Alaska alleen maar op rijke mensen was gericht..

Vandaag inderdaad gaan brunchen, bij een heerlijke bakkerij. Daarna helaas geen flattop mountain, daar hij op zijn ridiculous rich people trip ging. Vervolgens zelf weer naar de markt gelopen, waar ik Ewout en April tegenkwam. Cal speelde gitaar en ook Jesper had blijkbaar een heel showtje weggegeven. Later zijn April en ik alsnog de Flattop Mountain op gegaan. Een leuke klim van iets meer dan een uur, maar wat een uitzicht! Echt heel gaaf. Het was heel helder weer en MT McKinley was duidelijk zichtbaar aan de horizon. Ik kon wel foto's blijven maken. Ook de kleuren van de planten en de kleuren van de lucht met de ondergaande zon, maakten het net een schilderij.