Wat nou koud en regen in het Zuiden?!
12 okt. 2010
🇨🇱
vanuit Chili
Dit weekend vol bepakt met thermo goed, dikke truien en regenjas naar het Zuiden..
Het was nog even gestress of we wel op tijd zouden zijn bij de bus, maar we hadden het alle vier gered: Noora, Anneleen, Ruben en ik. We vertrokken iets later dan half 9 's avonds, mede door ons. Tja, zijn die Chilenen te laat door Europeanen! Na zozo geslapen te hebben in de bus, kwamen we rond 9 uur aan bij Puerto Montt. We hadden al gehoord dat hier eigenlijk niet zoveel te beleven viel, maar gelukkig had Anneleen al een heel plan bedacht. Na een ontbijtje met taart (goh, waar zouden die kilootjes toch vandaan komen...?) wat door het stadje gelopen. Wat marktjes bezocht, ik kon me inhouden, konden we later verder met de bus naar Castro, de hoofdstad van het eiland Chiloé. Ohja, het is een eiland, dus we moeten natuurlijk met een pondje! Het zonnetje scheen heerlijk, dus konden we op de pond fijn een frisse neus halen. Na een rit van 3 uur, door een liefelijk landschap, kwamen we aan in Castro. Er zat een hostel vlakbij het busstation, prima, nemen we. We liepen wat door het stadje en natuurlijk moesten we weer de artisania marktjes bezoeken, arme Ruben.. We zijn er een beetje verslaafd aan.. Overal is eigenlijk hetzelfde te koop, maar het verschilt toch ook altijd een beetje en dat is dus het probleem: je moet alles bekijken!
Het was nog even gestress of we wel op tijd zouden zijn bij de bus, maar we hadden het alle vier gered: Noora, Anneleen, Ruben en ik. We vertrokken iets later dan half 9 's avonds, mede door ons. Tja, zijn die Chilenen te laat door Europeanen! Na zozo geslapen te hebben in de bus, kwamen we rond 9 uur aan bij Puerto Montt. We hadden al gehoord dat hier eigenlijk niet zoveel te beleven viel, maar gelukkig had Anneleen al een heel plan bedacht. Na een ontbijtje met taart (goh, waar zouden die kilootjes toch vandaan komen...?) wat door het stadje gelopen. Wat marktjes bezocht, ik kon me inhouden, konden we later verder met de bus naar Castro, de hoofdstad van het eiland Chiloé. Ohja, het is een eiland, dus we moeten natuurlijk met een pondje! Het zonnetje scheen heerlijk, dus konden we op de pond fijn een frisse neus halen. Na een rit van 3 uur, door een liefelijk landschap, kwamen we aan in Castro. Er zat een hostel vlakbij het busstation, prima, nemen we. We liepen wat door het stadje en natuurlijk moesten we weer de artisania marktjes bezoeken, arme Ruben.. We zijn er een beetje verslaafd aan.. Overal is eigenlijk hetzelfde te koop, maar het verschilt toch ook altijd een beetje en dat is dus het probleem: je moet alles bekijken!
's Avonds aten we bij een vrouwtje in de huiskamer, heel erg leuk en nog lekker ook! Voor het dessert gingen we ergens anders heen. Dat was me toch een taart!!
Zaterdagochtend gingen we met de bus naar het westen, naar het nationaal park. In de Lonely Planet lazen we dat we ons goed voor moesten bereiden: wollen sokken en regenwerende kleding en genoeg
water als je langer dan een uur wilt lopen. Ohoh. Maar wat nou wollen sokken en regen?! We hadden een stralend blauwe lucht!! We konden jammer genoeg maar een klein stukje van het park zien, maar
het was wel heel mooi. We moesten 's middags wachten op de bus terug, dan maar een biertje in de zon. Ze hadden ons beter kunnen waarschuwen voor zon, want we waren een beetje verbrand.. 's Avonds
waren we allemaal in voor eten bij de 'vreetschuur', ja ook Finse Noora, hoewel de uitspraak wat moeilijk lag =P
Daarna bij een andere bar biertjes gedronken en later moe en voldaan naar bed.
's Nachts werd onze nachtrust bruut verstoord. Er klonk keihard gebons op de deur, ik schrok wakker, net als de anderen. Een Chileense meisje begon te schreeuwen, in echte Chileense slang, dat ze
naar binnen wilde. Je mocht tot 22:30 uur naar binnen en het was ondertussen 5 uur 's ochtends. Ja, dan wordt het lastig als je dronken en schreeuwend voor de deur staat. De vrouw van het hostel
riep uit het raam dat ze niet meer naar binnen mocht. Het geschreeuw ging maar door. Toen kwam daar de politie. Ze werd in de auto gezet, maar bleef maar schreeuwen. De politie besloot om haar
achter in een ander busje te stoppen, wat eerder geschikt is voor honden.. We zaten eerste rang voor het raam, dus konden het voorval mooi aanschouwen.
De volgende ochtend toen we gingen uitchecken zei de man dat ze wat problemen hadden vannacht. Oh? We vroegen wat er nou precies was gebeurd. Dat meisje was gaan drinken met haar zus en haar
dochtertje, (van 2,5 jaar!!!) was nog in het hostel. Ja, dat schreeuwend hysterisch dronken kind was een moeder!!!! ..... Ja, dat dus.
We namen de bus naar Ancud, een stadje in het noorden van Chiloé. We dropten onze backpacks bij de terminal en zaten naar een poster vanpinguïn tours te kijken. De man van de bagage vroeg of we
daar soms heen wilden, hij kon wel iemand regelen. Ok, prima! Na een taxi ritje van 3 kwartier, over zandweggetjes en met mooie uitzichten kwamen we bij de pinguïn tours aan. Met een zwemvest aan
werden we via een karretje, -ja deze prinsesjes wilden geen natte voeten!-, het bootje in gezet. We hadden een leuke gids, echt een zeeman. Hij wees goed aan waar een pinguïn zat en 'zong' dan:
pinguïiinnn! We zagen ook nog 2 zeeleeuwen en een zee otter in de zee! We waren erg blij met deze trip, zo zagen we ook nog wat meer van Chiloé!
Terug in Ancud moesten uiteraard wéér de Artisania marktjes bezocht worden. Daarna gelunched en naar een mooi uitkijk plekje gelopen. Later terug naar de busterminal. Oh, er zijn er meer dan 1..
Bij aankomst waren we gelijk een taxi ingestapt, dus geen idee bij welke onze tassen lagen.. Shit. Les 1: kruis altijd op de map aan waar je aankomt. Goed uiteindelijk kwamen we aan en kochten we
een buskaartje naar Puerto Montt. Hier kwamen we rond 20 uur aan en stapten we gelijk een volgend busje in om naar Puerto Varas te gaan. Vanaf hier heb je heel mooi uitzicht op een meer met
vulkanen. We vonden een heel leuk hostel, was gelijk gezellige boel. We gingen met zijn allen naar de bar, mutsen op, dikke jassen aan, want het was koud. Uiteindelijk hoefden we alleen maar de
straat over te steken voor een leuke bar. Pizza gegeten en warme chocomelk, wat mijn buik niet een hele leuke combinatie vond. Vroeg naar bed.
We hadden een leuk plan voor de volgende ochtend. Fietsen huren en een stukje langs het meer fietsen, picknick erbij, good life! Helaas was het de volgende ochtend bewolkt. Okeee dan maar naar de
Artisania markt! We werden helemaal melig als giechelende meisjes van 13. Later stonden we bij het meer. 'Nou, nu kunnen we de vulkanen niet zien.' 'Oohjaa daarom waren we hier!' Weer gelach. We
besloten om een stukje met de bus te gaan, waar je ook heel mooi uitzicht zou hebben, als het dus niet bewolkt zou zijn. We kwamen aan in het 'centrum'. Is dit het centrum?! We liepen naar een
groot gebouw, het theater, wat ook al gelijk de grootste trekpleister was. Oh, weet je wat we doen: Artisaniaaaa!! Doen we niks voor niks, we zijn bezig met research voor ons nog op te zetten big
business. We willen sjalen van hier importeren naar Nederland. Anneleen is al de doosjes van de bus aan het sparen..
Het waaide behoorlijk en het klaarde zo waar een beetje op. Kiijkkk je ziet een stukje berg!! We gingen lunchen en toen ik terug kwam van de wc: woooohh!!!! Enthousiast naar buiten waar Anneleen
ook al was: AAAAahhhh je ziet de vulkaan!!!!! We waren leuk vermaak voor de mensen van het restaurant.. Ons goede gedrag werd dus mooi beloond met een mooi uitzicht.
Good view, good life.
Na de lunch een hele fotoshoot voor de vulkaan. Het waren er eigenlijk meer, maar een zag er echt uit als een vulkaan, zoals je een vulkaan zou tekenen. Later terug met de bus naar Puerto Varas.
Daar ook nog even in de zon, jaja, altijd zon, gezeten. Later tassen gepakt en met de bus naar Puerto Montt, van waar onze bus ging naar Santiago. Hier nog weer even wachten op onze bus, nog steeds
in een melige bui. We willen film!! Nee, die start ik als we weer wegrijden vanuit Puerto Varas. ? Wat, Puerto Varas...? En ja hoor, 3 uur later waren we weer in Puerto Varas. Ach, we konden er
gelukkig om lachen. Ik kon eigenlijk pas echt slapen toen het al weer lichter werd. Maar het was een geweldig weekend! Het was heel gezellig, hebben veel gezien en gedaan maar toch op een relaxte
manier. En wat hadden we toch geluk met het weer!! Niemand wil ons geloven dat we 4 dagen zon hebben gehad!! =D
We hebben de 'handy-man' een boodschappenlijst gegeven en zelf kwam hij ook nog met dingen als verf. Hij ging vandaag proberen het materiaal te kopen. Morgen hebben we een auto, dus kunnen we
verder met onze zoektocht naar materiaal. Dan volgende 2 weken: bouwen!
Het lijkt nu misschien wel heel erg of we alleen maar weekend hier hebben, maar de mensen zijn nog heel blij met ons en het loopt tot nu toe nog volgens plan. =)
Reacties
Reacties
13 okt. 2010, 03:31
Ohja! Zijn nu al een paar uur live tv aan het kijken, over het vrijmaken van de mijnwerkers. Dat duurt nog wel even. Dit weekend waren we nog even egoïstisch: "Shit, ze komen 'al' bijna vrij! Dan missen we het grote feest!" Ohja, ok, eigenlijk wel goed voor hen, ze zitten er al zo lang..
13 okt. 2010, 09:59
Dat van die mijnwerkers wordt volgens mij zelfs hier live uitgezonden! Supermooi verhaal weer Mar, klinkt als een heerlijk weekendje! Vooral de pinguintour klonk fantastisch!! Ik heb nu gelijk zin om naar de dierentuin te gaan, hoewel dat waarschijnlijk wat minder gaaf is haha :p Weet je toevallig wanneer die vulkanen die je gezien hebt voor het laatst zijn uitgebarsten? Vet indrukwekkend....
Kus!! En succes met bouwen he ;)
13 okt. 2010, 13:33
.....wat een verhaal weer helemaal geweldig...alsof ik bijna zelf daar in chili zit...
Kost wel even wat tijd...
Goed dat je het zo naar je zin hebt en veel doet.
Maar ik denk dat je vast ook al wel aan het aftellen bent??!!
Straks feest als alle mijn werkers eruit zijn???
liefs
14 okt. 2010, 13:40
Hoi!!
jee, wat een lekker gezellig lang verhaal weer!
wij zijn gisteravond in Storstillen beland, na op dinsdagmorgen om half negen te zijn vertrokken.in hotel overnacht en rustig aangedaan.
In huis was het 2 graden! dus gauw kachels aan en lekker blotekindertjes en karbonaadjes gemaakt.het is hier prachtig weer, zon, tussen de 2 en 8 graden, afhankelijk van waar je bent. E op de trein naar trondheim gezet.Nu even bij Kris en hout inladen, want de kacheltjes moeten wel branden!En koud op de wc!!
De herfstkleuren zijn schitterend, goudgele berken en het vele gras is lichtgeel.
Straks maar eens gaan wandelen.Papa gaat ook nog op jacht.
Nog even en je vertrekt alweer naar je volgende vakantiebestemming!
heel goede reis! enne, dat handeltje is een goed plan hoor, verzend je het via de bekende weg...
heel veel liefs uit Noorwegen.
Gelukkig wordt er ondertussen wel goed op ons huis en dieren gepast.
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!