Het weekend begon al vrijdag. Lekker uitgeslapen, 's ochtends wat dingen voor school gegaan en 's middags de stad in gegaan. Het zonnetje scheen lekker, dus ik moest naar buiten! In de metro smste ik Anneleen, of ze toevallig tijd had. Zij was al in de stad dus spraken we af bij een metrostation. We gingen naar Patronata. Een winkelgebied met duizenden winkeltjes! Erg leuk gebied om door rond te struinen. Alleen waren we een beetje te kritisch. We vonden het én te duur, want zo goed was de kwaliteit niet, en ja, je wilt gewoon supergoedkoop kunnen shoppen bij marktkraampjes. Ook vonden we de kwaliteit niet ideaal. Uit eindelijk 1 dingetje gekocht. Later gingen we hot-dogs kopen. 'Italianos', met palta en tomaat. Anneleen moest even zakdoekjes kopen, dus ik stond er alleen voor. Ja hoor, dat kan ik wel, 2 hotdogs bestellen, dat is niet al te ingewikkeld! Tot dat een meisje die er niet uit zag of ze er bij hoorde iets aan me vroeg. Qué?! Toen herhaalden de 5 mensen die er omheen stonden hetzelfde. Ok, nog steeds: Qué?! Totdat iemand 'money' riep. Moest ik dat meisje betalen, terwijl ik niet eens wist dat zij er bij hoorde, ja, dan snap ik het niet meer. Wel grappig, daarna verstond ik wel dat ze het over mij hadden. 'Zou ze Amerikaans zijn?' 'no, yo soy Holandais.' De hotdogs waren erg lekker en later ben ik weer naar huis gegaan. 's Avonds niks bijzonders.

Zaterdagmiddag zijn we naar het huis van José Miguel gegaan. We werden heel hartelijk ontvangen door zijn ouders. Al snel was de famous Renee er ook. Hij kon Engels dus kon hij ook nog het een en ander vertalen. Ze lieten het huis zien. Overal was de vloer gelijk, alle drempels waren weggewerkt. Ze lieten zien dat ze hem in huis op een bureaustoel verplaatsen. Ik had er niet zoveel van verwacht van dit bezoek, maar toch, het viel niet tegen ofzo. Hoe het eruit zag deden zijn ouders echt hun best. Ik merkte goed dat ze ons erg dankbaar zijn. Toen we bijna weggingen bedacht ik me dat we nog niks hadden gezegd over zijn rolstoel. Ik vroeg ze of het mogelijk voor hen is om een nieuwe rolstoel aan te schaffen. Ze zeiden dat ze inderdaad wisten dat een nieuwe rolstoel nodig is. Ze hebben ons nu gevraagd om advies. Dan is het nog de vraag wat ze met ons advies gaan doen, maar het is in ieder geval een stap in de goede richting.
Daarna boodschappen gedaan, we gingenbarbecueën. In de winkel zag ik een geweldig shirt: I <3 my bofriend [I love my boyfriend] die moest ik gelijk hebben!! Zeker op deze speciale dag: Wouter en ik zijn een half jaar samen!!! =D

Eind van de middag gingen we met de familiebarbecueën. Vroeger dan anders, want 's avonds hadden Ruben en ik nog een feestje, met eten erbij. Voor het feestje had ik typisch Nederlands eten beloofd, dus ik ging nog even pannenkoeken bakken! Later op de fiets naar Andrés gegaan, waar het feestje was. Waar de vorige keer ook het 'empanada's vreten' feestje was ;) Nu waren we niet de eerste en het was een stukje drukker dan de vorige keer. De empanada's waren ingewisseld voor taco's, erg lekker! En ik zou nog wel gaan minderen met eten na Bicentinario... Er was ook een verrassing. We moesten allemaal naar buiten. Hier stond een blok ijs op ons te wachten, met 2 gootjes, geschikt om drank door te laten glijden, wat vervolgens in je mond glijdt. Erg leuk gedaan! (zie de foto's dat maakt het vast duidelijker)
Daarna was het tijd voor surprise 2! Jelly shots! Ik keek er al de dag ervoor tegenop, maar ze waren eigenlijk erg lekker! Er waren 2 smaken, blueberry en perzik. Het smaakte een beetje naar de breezers van vroeger. (hu, vroeger? heb ik die dan ooit echt gedronken?)
Na de jellyshots, hmm, nog ééntje dan! gingen we op een gegeven moment naar de club. We waren met een grote groep, maar lang niet iedereen ging mee. Uiteindelijk waren we maar met zijn zessen. Martine was met 2 meisjes gekomen die ze in Mendosa had ontmoet, Nicole en Sanne (laatste is ook al Nederlands), zij waren mee en Andrés, Ruben en ik. Ik maakte voor het eerst 'ruzie' in het Spaans, ghehe! Het vrouwtje achter de garderobe zat moeilijk te doen. Mijn sjaal en trui pasten gewoon op hetzelfde haakje als mijn jas, maar ik moest voor 3 stuks betalen. Ja daag!! Mn sjaal knoopte ik maar om, maar dat werkte niet voor mijn trui. Nee, het moet in je zak passen anders moet je voor 2 betalen. 'Porqué?!' stomme muts! Uiteindelijk mn trui in mn zak geperst, en ready to party! Ik had uiteraard mijn geweldige shirt aan!! En het werkte! Haha, ze keken, ze lazen, en dan: oh.. Één keer werkte het een beetje te goed, stond ik helemaal alleen =p. Ruben had al snel een zwerm Chileense chica's om zich heen, dus die waren we voor de rest van de avond kwijt.. Hoe verder de nacht vorderde, hoe minder mijn shirt werkte. Er was een brede jongen bij ons komen staan met een vriend van hem. We dachten dat hij geen Chileen was, omdat hij zo groot was. Later begon hij een beetje irritant te worden. Kwam hij na een tijdje weer naar mij toe. Als ik ooit problemen had of iets kon ik hem bellen of naar hem vragen. Hij had nu ineens ook bloed op zijn knokkels zitten.. Hmm, cowboy, what did you do?! Hij pakte mijn hand vast, iehl, blijf af, probeerde hem een beetje van me af te houden, maar zijn hand kwam ook op mijn shirtje. Nee! Geen bloed op mijn fantastisch shirtje!! Daarna ging hij weg en ik verdween gauw de wc in: handen wassen! Gelukkig geen bloed op mijn shirtje. Waarschijnlijk is hij 'the man' in die club, dus als hij een beetje gaat knokken wordt hij er toch niet uitgezet. Om een uurtje of 4 gingen we naar huis. Nu moesten Ruben en ik berg op fietsen! En mijn benen waren al zo moe van het dansen... =s ohoh.
Uiteindelijk om 5 uur thuis, hijgend.

Zondag eerst lekker geskyped met Wouter (wanneer niet :)) 's Middags wat voor school gedaan. En 's avonds gingen we naar Martine. Sanne en Nicole gingen koken, als bedankje dat ze bij Martine mochten slapen. Wij waren ook van harte welkom. Lekker rotti gekeken en als toetje appelkruimel. We aten pas rond 21 uur en waren dan ook niet zo vroeg thuis.

Vandaag weer vroeg op voor stage. Vandaag nam Tom afscheid. We hadden koekjes, cake, taart en chips, en dat om 11 uur 's ochtends. Nee, het minderen met eten wilt zo nog niet echt lukken ;) Verder hebben we ons weer nuttig gemaakt voor ons project. We hebben nu op internet een zelfde soort iets gevonden wat wij nu hebben ontworpen. Maar dan een luxere versie met een geleidingsrail en elektrische lift. Maar het is dus zeker mogelijk wat we willen.

Dan tot slot nog een super gaaf nieuwtje!! Omdat ik net een paar dagen teveel zit in Chili, je mag maar 90 dagen aaneengesloten in Chili zijn. Laat ik er nou 94 dagen zijn! Bammer! Maar niet zo'n bammer als je met de volgende uitkomst komt:

een retourtje BUENOS AIRES!!!! =D =D

Ik was zomaar eens aan het kijken, en ik zag een aanbieding. Ik wist dat Anneleen binnenkort zou gaan. Haar een berichtje gestuurd dat ik kriebels kreeg om ook een ticket te boeken, en ze was meteen enthousiast. Overlegd met Ruben, en boem, ticket geboekt!! Ik vertrek 14 oktober, tot 19 oktober. Anneleen komt 16 oktober aan, dus hebben we 3 daagjes gezellig samen. Ik wilde niet alleen gaan. Alleen is ook maar zo alleen in zo'n grote stad, plus mijn Spaans is ook niet al te best.

Heel vervelend zo'n visum tripje! ;)