Vandaag iets gedaan waarvan ik vorige week nog dacht: nevernooitniet dat ik dat ga doen!! Dus, zo zie je maar, zeg nooit nooit. Oh, wacht, dit wordt de aandachtstrekker van mijn verhaal, want ik moet eerst nog andere dingen vertellen ;)

Deze week weer verkouden geworden, en gewoon niet zo fit. Maandag eerder van stage weggegaan. Tom was er niet en Ruben en ik deden nu met zijn tweeën de gymoefeningen. Ik had het koud en was aan het rillen, terwijl iedereen het warm had, ook niet zo gek met 23 graden.. Hmm, beter ga ik naar huis en kruip ik mn bed in. José Miguel, de man in de rolstoel, ons stageproject was er die dag ook niet, dus ik miste niet zoveel. Bovendien is het gewoon erg vermoeiend om met die mensen te werken, het kost gewoon best veel energie en geduld, wat ik nu dus wel miste. Met gym dacht ik nu soms, sjonge, doe niet zo dom en doe me gewoon na! Ik doe mijn arm niet omhoog maar opzij! gdmm. Kortom: naar huis.

Thuis had ik inderdaad een beetje verhoging dus heb ik verder de hele dag zo'n beetje in bed gelegen.

Dinsdag wel mijn wekker gezet om te gaan, maar ik ben er toch maar in blijven liggen. Kon beter nog even rustig aandoen. Thuis heb ik me nog wel nuttig kunnen maken, ik heb de medische status van José Miguel onderzocht, voorzover we dat nu weten.

Gisteren wel naar stage gegaan. We gingen eerst weer dansen. Uiteraard wilde Carlos weer met me dansen. Wat serieus zwaar aan mijn benen voelde! Ik moest hem echt een beetje meesleuren wilde ik hem een beetje aan het dansen krijgen. Anders stond ie me alleen maar aan te gapen. Van Ruben hoorde ik dat Carlos dinsdag mij steeds aan het zoeken was en dat Ruben hem steeds moest uitleggen dat ik thuis was, poor man..

Daarna zijn we stukje gaan wandelen, het was erg mooi weer! Veel bomen staan nu in de bloesem! jaja, jaloers?? Adriana wilde weer naast mij lopen, maar Carlos ook. Nee, zei Adriana, ik ben al met haar, zoek maar iemand anders! Maarja, ik heb twee handen dacht ik, dus had later ook de hand van Carlos vast, maar dat pikte ze niet en ging met iemand anders lopen =p
Gisteren ook voor het eerst José Miguel gezien. 3 jaar geleden kon hij bijna weer lopen, dus ik had al allemaal optimistische beelden in mijn hoofd. Dat we met hem zouden gaan oefenen en aan het eind van onze stage dat ie weer zou lopen en dat ons tilhulpmiddel van overbodig zou zijn.. Yeah, dream on.. José zit alleen maar in zijn rolstoel, af en toe komt er iets onverstaanbaars uit, en dat was het verhaal alweer over José..

Dan nu waarvan ik vorige week nog dacht; dat nooit! Ik vertelde vorige week dat defysiotherapeut weggaat, de man die José helpt met naar de wc gaan. Vorige week hadden we het nog met Roberta over dat we niet weten hoe dat straks moet.. Ja, je voelt hem vast al aankomen! Ruben en ik.. Ja, inderdaad!
We hebben vandaag namelijk een gesprek gehad met Roberta. Hoe we het vinden gaan en hoe het straks moet zonder fysiotherapeut, of zonder wc-hulpman, hoe je hem wilt noemen.. En dat ze het daar gisteren ook met de staff over hebben gehad. De enige oplossing die er is, zijn wij. En zo kunnen we zelf ook zien op wat voor problemen je stuit. Dus ja, kan je moeilijk nee zeggen. En, ach, alles went zeggen ze toch wel eens?!! Nou, laten we hopen!
Vandaag konden we gelijk oefenen, samen met Julio ( de fysio, wist eerst niet goed zn naam) brachten we José naar de wc. Ik rolde hem in de rolstoel er heen, Ruben duwde zijn rolstoel naar binnen, Julio tilde hem onder zijn schouders omhoog, en ik.., ik mocht zijn broek naar beneden trekken. Ik was nogal bang voordecubitus ( = doorligplikken, voor de grap eens googlen, zijn wij weleens mee verrast 's ochtends vroeg tijdens college), maar op wat haren en rode plekken na viel het mee..Julio zette hem goed op de wc en we gingen weg, om na 10 minuten weer terug te komen. Moeten we straks dan ook zijn billen afvegen?!
Ik verschoon mijn lieve schattige neefje nog niet eens, dan wel dit?!
Julio tilde hem weer op en ik deed zijn broek weer goed. Hij had niks gedaan op de wc, maar Julio had sowieso ook niks afgeveegd ofzo. Uhm, moeten we dit straks wel gaan doen? En wat als hij te laat is voor de wc? Oh, daar moet ik echt niet over nadenken. Maar, als het steeds gaat zoals nu, vind ik het niet zo'n probleem. Ok, ook al maak ik er nu zo'n verhaal van, wil niet zo'n tuthola meisje zijn, van iehl nee bah! =p
Dus nee, het is niet alleen sneeuw, strand, zon en bier! ;) Zo doe je nog eens dingen die je dacht nooit te doen!

Ohja, en ik weet nu dat ik gewoon foto's mag maken én ze op mijn blog mag zetten. Dus vandaag gelijk een foto gemaakt van Carlos en van José. Zal komende tijd wat meer foto's maken! Hebben jullie eens een beeld bij al die gekken :)