marjori.reismee.nl

Geef Marjori extra fotoruimte kado!
Home / Eerste week stage zit er alweer op!

Eerste week stage zit er alweer op!

02 sep. 2010
🇨🇱 vanuit Chili

Zo heb je je eerste stagedag, en zo heb je weekend :)
Het was een leuke, interessante week.
Dinsdag zette ik nog geen stap binnen, of Carlos kwam al op me afgestormd. Ik gaf hem een knuffel, een kus kon ik nog ontwijken. In Chili is het gebruikelijk om 1 kus op de wang te geven, ook als je die persoon voor het eerst ziet. Bij Carlos moet ik mijn hoofd ongeveer 90 graden draaien wil die kus op mijn wang eindigen..
We begonnen die ochtend met vergelijkingen tussen personen. De één is kleiner dan de ander, de één heeft meer rimpels, grijs of zwart haar, etc.
Daarna werd de groep, wat nog steeds een kleine groep was, nog veel waren ziek, in tweeën verdeeld. Roberta vroeg ons of we beneden wilden werken. Carlos zit in de groep boven, dus dat scheelde weer voor mij. Ik hielp Allén, een man met syndroom van Down, met het maken van sleutelhangers. Adriana, een vrouwtje van 67 zat naast mij. Ruben en ik vinden haar echt geweldig, het is zo'n leuk mensje! Ze is twee koppen kleiner dan ik, heeft vaak een roze muts op die ze vast strikt onder haar kin en ze draagt een veel te grote fleece jas, die tot over haar knieën komt, en dan met die kleine stapjes die ze maakt, zo'n komisch, aandoenlijk gezicht! Ze praat veel, maar hoort en ziet niet zo goed. Ze was bezig een ketting te maken. Ze pikte heel kieskeurig de kralen uit en af en toe liet ze mij een kraal zien en was ze allerlei dingen aan het vertellen, in het Spaans. Ik verstond er niks van, maar ze vraagt meestal om bevestiging, dus ging ik er maar vanuit dat ik met 'Si', meestal wel goed zat. Ook al koos ze heel kieskeurig de kralen uit, voor mij zag het er uit als een bij elkaar geraapt zooitje =p. Zij zelf blijkbaar ook, want ze begon maar liefst 3 x opnieuw! Het resultaat: aan het einde van een dag een ketting, die er nog net zo uit zag.
Het was slecht weer dinsdag zelfs regen! Ruben ging de stad nog in, maar het was mij te koud! Kijk, in Nederland is het ook wel eens koud, maar dan kan je binnen tenminste weer opwarmen, hier is het vaak binnen nog kouder dan buiten! Dus ik bleef lekker thuis, bij het kacheltje. Anna en ik waren alleen thuis dus konden we mooi 'So you think you can dance' kijken, jaja, ook hier kan ik dat volgen ;)
Woensdag begon de dag met dansen, de 'la Cueca', een typische Chileense dans. Bij deze dans hoort een wit sjaaltje, maar ze moesten het doen met een stukjewc-papier. Ze leefde helemaal op, echt zo gaaf om te zien! Adriana, het 'hobbit-vrouwtje' ging ook helemaal uit haar dak. Er is ook één vrouw, Daniëla, die niet goed kan lopen, of eigenlijk durft te lopen, want ze heeft alleen een psychisch probleem is ons verteld. De eerste dag vroeg ik of ze epilepsie heeft, omdat ze een helm op heeft. Maar ze heeft een helm op omdat ze soms spontaan valt, als een steen. Maar dit is dus psychisch. Zij deed ook mee met dansen, maar dan wel zittend in een stoel. Je zag haar helemaal genieten. Ik zei nog tegen Ruben dat ik dacht dat ze dit ook wel staand zou kunnen. Had bijna de neiging om naar haar toe te gaan en haar te helpen met staan. Maar dat was niet nodig, even later stond ze helemaal uit haar zelf op om te dansen!
Allèn was de grote ster van het dansen, hij kon het op de vrouwelijke manier én op de mannelijke manier, zo grappig!
Na het dansen gingen we een stukje lopen, naar het park toe. Adriana pakte gelijk mijn hand. Ze was weer allerlei dingen aan het vertellen/mompelen (ze mist nogal veel tanden) en weer verstond ik het niet. Dat vind ik wel echt vervelend. Die mensen worden vaak al zo moeilijk begrepen en áls ze dan duidelijk zijn, verstaat het Hollandse grietje weer niet. Erg frustrerend voor beide groepen. In het parkje at iedereen zijn/haar stuk fruit op. Adriana wilde dat ik naast haar ging zitten op het bankje en kreeg een stukje mandarijn van haar. Daarna wilde ze graag de glijbaan af.. Uhm, ok.. Als jij dat denkt te kunnen, prima! Wil je van deze glijbaan af? Nee, nog hoger! Ok, deze dan? Nee, ze wilde van de allerhoogste! ok.. De treden waren al te hoog voor haar, dus moest haar haast optillen. Toen stond ik daar, in een klimrek met een vrouwtje van 1.40m, 67 jaar oud. Toen ze voor de glijbaan stond bedacht ze dat ze toch niet kon gaan zitten, en kon ik haar de hoge treden weer naar beneden helpen. Dan maar op de schommel.
Later gingen we weer terug voor de lunch. Adriana zei dat ze me leuk vond. Vind ik toch bijzonder, ik snap niet zo veel van haar, zij niet van mij. Roberta (Canadese begeleider) zei dat het bij haar veel langer duurde voor ze zo dichtbij haar kon komen. Dus ik snap niet zo goed wat men in me ziet, het zal allemaal wel! Maar ik vind het wel bijzonder hoe snel mensen al aan je gewend zijn en hoe snel je een band met mensen kunt opbouwen.
Vandaag werd er weer eerst gedanst. Ik heb wel een goed gevoel bij deze stichting, het is niet dat ze alleen maar kraaltjes rijgen. Maar niet over alles heb ik een goed gevoel. Er is een psycholoog en een fysiotherapeut bij Crescendo. Maar ik heb ze nog nooit iets met de patiënten zien doen. Ja, de fysiotherapeut komt kijken bij de lunch en verder zit hij de hele dag in zijn kantoor 'administratie' te doen. Ik begrijp niet wat voor administratie, want daar zijn al 2 andere mee bezig. Ik heb Tom gevraagd of hij wist wat hij nou deed. Tom werkt er nu dus 3 maanden, 5 dagen in de week, maar hij heeft de fysiotherapeut nog nooit oefeningen zien doen met de mensen, in 3 maanden nog nooít! Echt schandalig! Maar over 2 weken gaat de fysiotherapeut en de psycholoog dus weg. Dit hebben de mensen van Crescendo vorige week vrijdag gehoord, dus we komen een beetje op een kritisch moment. De fysiotherapeut is ook de gene die de man uit de rolstoel tilt, en ze hebben geen idee wie dat straks gaat en kan doen. Ze vinden het allemaal heel erg, maar ja, als hij (ik weet niet zo goed van de psycholoog) toch niks doet, gaat hij maar lekker ergens anders geld trekken..
We durven er niet echt iets over te vragen of zeggen hoe het nou zit, daarom vroeg ik Tom of hij iets meer wist, dat was nog een beetje veilig. Maar goed, ik had het over vandaag. Na het dansen gingen we helpen met de gym. Adriana wilde ineens gaan fietsen! Het zadel stond eerst natuurlijk veel te hoog voor haar, dus verstelde ik hem gauw zodat ze er op kon. Toen ze er op zat durfde ze toch niet meer. Maar dit had ze nog nooit gedaan, dus zeker een enorme stap vooruit! en wie weet is ze over een paar weken echt aan het fietsen! Wat we toch losmaken in ze.. echt bijzonder. Ook Ceciliá wilde gaan fietsen. Het lukte haar wel om echt te fietsen en ze wilde niet meer stoppen! Tom zei dat hij niet eens wist dat ze dit kon.
Na de lunch wilden we weer een stukje gaan lopen, we waren met zoveel begeleiding dat dit makkelijk kon. Maar we stonden nog maar net op de stoep, of we konden al weer terug. Er was een blok verder een demonstratie aan de gang bij een universiteit. We zagen de 'ME' busjes al staan en veel politie. Er werd ook gebruik gemaakt van traangas granaten, dus snel naar binnen dus!! Kort daarna zijn we naar huis gegaan, er was zoveel begeleiding, dat we eigenlijk niks te doen hadden. Ik had eigenlijk nog wel willen kijken, ja klein ramptoeristje dat ik ben, maar we zagen de traangaswolken al van afstand, ok, never mind! Bovendien was alles afgezet, niemand mocht er meer heen.

Kortom we hebben deze week al best veel weten te bereiken, zonder echt iets te doen. De man in de rolstoel is er hopelijk maandag weer, zodat we met hem aan de gang kunnen. We hebben van de psycholoog uitleg gekregen over zijn medische status. Roberta had zijn status gevraagd aan de fysiotherapeut. Hij zei dat hij die ooit wel had gehad, maar in de loop van de tijd had hij dat wel weggegooid. Natuurlijk, je gooit iemands medische status weg...! Nou ja, dat is dus de realiteit hier, en daar moeten we het maar mee doen. Had ik al verteld dat de man 3 jaar geleden bijna liep? Maar zijn moeder is psychisch ook niet helemaal in orde en die heeft daar een stokje voor gezet. Al met al, best ingewikkeld en moeilijk te begrijpen. Maar we zullen wel zien hoe het volgende week gaat. En hopelijk accepteert hij ons ook zo goed als de andere mensen doen!
Voor nu is het dus weekend! Het heeft afgelopen dagen best wel wat geregend, maar gesneeuwd in de bergen! Morgen gaan we dus weer naar de sneeuw! =)
's Avonds is er een borrel van Nederlandse vereniging waar we heen gaan. Ik hoorde dat ze vorige keer stroopwafels hadden, wie weet wat ze dit keer hebben?
oj, best lang verhaal geworden trouwens, permiso!

Reacties

Reacties

Ada
03 sep. 2010, 21:50

Hoi Marjori,
Weer even 2 verhalen van je gelezen. Gezellig! Je houdt iedereen goed op de hoogte.
Even vertellen hoe het hier gaat. Wouter is dit weekend thuis, gezellig! Nou, Erik en Roeland zijn ook met hun nieuwe opleiding begonnen. Roeland deze week heeft informatie gehad over verschillende richtingen maar tot nu toe lijkt orthopedisch schoenmaker hem nog het leukst. We zijn nog steeds druk met klussen bij Jasper en Suzanne, maar er komt nu gelukkig schot in. Moet ook wel want eind vd maand gaan ze verhuizen. Suzanne krijgt al een aardig buikje, ze hoeft nog maar 4 wkn. te werken en dan thuis aan de gang! Verder gaatalles z'n gangetje hier. We maken niet zoveel mee als jij! Genietse daar!
Groetjes Piet en Ada

Joke
04 sep. 2010, 01:01

Hoi Marjori,
Je schrijft als een film, ik zie die mensen gewoon voor me!
Wat een positieve ontwikkelingen in 1 week tijd, zo anders als jullie eerste indrukken!
Die fysiotherapeut misschien toch nog even uit zijn tent lokken, jullie hebben toch niets te verliezen?
Hij zou toch de aangewezen persoon moeten zijn om jullie te ondersteunen bij jullie stage!
Wij zijn vanavond even naar Bert en Trudy geweest, was gezellig. Daarvoor kwamen Dirk en Lidy binnenvallen en hebben soep meegegeten, ze slapen twee nachtjes in de pipowagen.
Lieke komt regelmatig op Sanny rijden.
Ondertussen zit de kleine mijn laatste stukje Noorse kaas op te eten!
In Nederland voorlopig nog geen kabinet, Wilders had geen vertrouwen meer in CDA.
We hoorden net dat het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland getroffen is door een aardbeving, 7,5 op schaal van Richter. Vooral Christchurch schijnt getroffen te zijn.
Maar jullie lopen dus 4 dagen stage en het kindertehuis doet niet meer mee?
Ben benieuwd of je nog bent gaan snowboarden, dat zal weer genieten zijn!
Hier wordt het dit weekend mooi weer, kan het zwembad nog even opwarmen.
Morgenavond komt Wouter, Ewout stelde voor om mosselen te eten;)
Fijn weekend, met sneeuw, zon en lekker uitslapen!
liefs

annemarieke
04 sep. 2010, 16:44

hehe,ja daar moest ik even voor gaan zitten ......
natuurlijk was ik al helemaal op de hoogte door je mam en wat Sjanne vertelde.
Maar het is heel leuk om het allemaal zelf te lezen en het geeft een goed beeld hoe je daar bezig bent.
Gelukkig heb je het ook getroffen en ben je daar niet echt alleen.
Prachtig hoe je verteld over de mensen waar je nu mee werkt.De mensen die "anders zijn"...goed om dat ook eens op die manier mee te maken.En voor mij leuk herkenbaar:)
Gelukkig is er ook nog genoeg tijd voor een beetje ontspanning en avontuur!!
Ga zo door!!!!

liefs

jacques
06 sep. 2010, 22:04

hoi lieverd,
al weer even geleden dat ik je schreef, maar ik volg het wel elke dag. Dat "skypen"(??) vind ik moeilijk om het goed te volgen.
Wat een ervaring !!, kun je alvast "een beetje oefenen"voor je "oude pa" . Het was gezellig om even met Wouter te kletsen en te rikken. Dus oefen maar anders kun je nooit meer winnen als je thuis bent !!
Ik ben erg trots op je wat je daar allemaal aan het doen bent.
Lyke is druk bezig met Sanny, poetsen, rijden etc.
Het weiland is helemaal vernieuwd, erg mooi en landelijk, (hier mag je je broertje voor bedanken).
Binnekort weer op avontuur naar Noorwegen, ja, inderdaad weer met een hele vracht hout.
Zaterdag sta ik op een beurs, waar ook Ernst-Jan staat.
Morgen gaat Ewout weer bij Albert helpen. Hij mist je wel, dus vrolijk hem maar wat op. Hij heeft een fraai houten Afrikaans spel gemaakt, maar dat zul je wel kennen. Ik heb geinformeerd naar mosselensezoen, en............. ja hoor ! die zijn er nog als je weer terug bent. Afgelopen zaterdag las ik in de krant dat de Chileense wijnen tot de 5 beste wijnen van de wereld behoren, dus........breng maar een hoeveelheid mee en laat je "golfsticks" dan maar daar.
Bert en trudy zijn voor 2 maanden naar Zweden, misschien zoek ik hem nog op als ik daar ben.
Zondag heb ik gefiets met.......?????? een echte fietsbroek, ja,ja het wordt nog wat, maar dan moet ik wel de accu uitzetten. Mamma heeft vandaag zelfs nog gezommen, het water is 17 graden!!!
Ik kom nog niet makkelijk echt aan het werk toe, maar dat zal wel aan de leeftijd liggen. Het klussen in en rondom huis en tuin gaat me beter af. Binnekort ga ik maar eens beginnen om een echt kippenhok te maken voor Lukas!!!. Als je terug bent kun je eireren rapen met hem.
Kijk je wel een beetje uit daar in die hoofdstad? en zorg dat je je hoofd erbij houdt. Veel liefs van je trotse Pap

{{ reactie.poster_name }}
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Laatste verhalen

Alle reisverhalen

Laatste reacties

Meer reacties

Laatste foto's

Kashan

Blijf op de hoogte!

Laat je e-mail achter en ik stuur je een mailtje als ik een nieuw verhaal of nieuwe foto's op de site heb gezet.

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ mailingForm.errorMessage }}
Je bent nu aangemeld voor de mailinglijst!